اثرات منواکسید کربن ناشی از آلودگی هوا در حاملگی بر جنین و آسیب شناسی بند ناف

سابقه و هدف: امروزه خطرات بالقوه آلودگی هوا، جمعیت انسانی را در مقیاس گسترده ای تحت تاثیر قرار داده است و بیشترین آنها نیز متوجه افراد پرخطر، شامل: افراد مسن، کودکان، بیماران قلبی-عروقی، مادران باردار و جنین آنان می باشد. در این مطالعه اثرات منواکسید کربن هوا بر روی جنین و خون بند ناف بررسی شد. مواد و روش ها: در سال 81-1380 در تحقیقی از نوع کوهورت تاریخی، تاثیر منواکسید کربن ناشی از آلودگی هوا بر جنین و بند ناف، در بیمارستان های مهدیه تهران (گروه مورد) و فیاض بخش کرج (گروه شاهد) مورد مطالعه و بررسی واقع شد. در این تحقیق، 32 نفر از زنان بارداری که در منطقه آلوده هوای شهری زندگی می کردند مورد مطالعه و آزمایش قرار گرفتند. هم چنین جهت مقایسه 32 نفر از زنان بارداری که در مناطق پاک هوای شهری دوران بارداری خود را سپری کرده بودند، نیز بررسی شدند. دو گروه از لحاظ سن مادر، سن حاملگی، تعداد حاملگی، نوع زایمان، درآمد خانوار، همگن بودند. بنابراین میزان منواکسید کربن هوا، کربوکسی هموگلوبین خون جنین، آپگار، وزن نوزاد و اختلالات بند ناف در دو گروه مورد و شاهد مقایسه شدند و ارتباط مستقل منواکسید کربن هوا با متغیرهای وابسته فوق سنجیده شد. یافته ها: نتایج به دست آمده نشان داد که میانگین میزان منواکسید کربن هوا در گروه مورد 16.69ppm و گروه شاهد 2.68ppm بود (p<0.001). میانگین میزان کربوکسی هموگلوبین خون جنین در گروه مورد 11.21% و در گروه شاهد 1.58% بود (p<0.001). همچنین در گروه مورد، همبستگی منواکسید کربن و کربوکسی هموگلوبین (r=0.87 و p<0.001) بود. میانگین وزن نوزادان در گروه مورد کاهش معنی داری داشت و همبستگی منواکسید کربن و وزن (r=-0.53 و p<0.001) و همبستگی کربوکسی هموگلوبین و وزن (r=-0.66) بود. نتیجه گیری: طبق بررسی انجام شده، افزایش منواکسید کربن محیط، باعث افزایش کربوکسی هموگلوبین خون جنین و کاهش وزن موقع تولد نوزادان شد.